આખરે પહોચ્યો ખરા!!!
… પણ એ માટે,
… પણ એ માટે,
સંબધોના વ્રુક્ષોને
મૂળીયા સહિત ઉખેડી નાખ્યા,
મૂળીયા સહિત ઉખેડી નાખ્યા,
લાગણીની વેલોને
તોડી નાખી,
તોડી નાખી,
દોસ્તીની ઝાળ
ઝૂંટી નાખી,
ઝૂંટી નાખી,
જવાબદારીઓના પથ્થરોને
ભાંગીને ભુક્કા કરી નાખ્યા,
ભાંગીને ભુક્કા કરી નાખ્યા,
મારગમા જે આવ્યુ
માટીનુ ઢેફુ સમજી
ખુરદો બોલાવી દીધો,
માટીનુ ઢેફુ સમજી
ખુરદો બોલાવી દીધો,
અરે….
ઇચ્છાઓના પતંગિયાઓને
તો ઉડવાજ નથી દીધા,
તો ઉડવાજ નથી દીધા,
આખરે પહોચ્યો
પર્વતની ટોચ ઉપર,
પર્વતની ટોચ ઉપર,
પણ મને મળી ફક્ત
દૂર-દૂર સુધી ફેલાયેલી
ને અદંરથી કોરી ખાતી શાંતિ…
દૂર-દૂર સુધી ફેલાયેલી
ને અદંરથી કોરી ખાતી શાંતિ…
-દીપક પરમાર ( ૧૯/૬/૨
No comments:
Post a Comment